Organizm człowieka do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych składników odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy też chorujemy. W drugim przypadku jego przywrócenie do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do aktualnych potrzeb pacjenta) jest niezwykle ważne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny koncentrująca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Medycyna ortomolekularna – historia
Podstaw medycyny ortomolekularnej powinniśmy szukać w pracach dwukrotnego laureata Nagrody Nobla, doktora Linusa Paulinga. Na podstawie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się stężenie kluczowych dla jego funkcjonowania substancji. Według Paulinga, by wrócić do pełni zdrowia pacjent musi uzupełnić te braki. Medycyna ortomolekularna koncentruje się na badaniu interakcji między cząsteczkami poszczególnych substancji odżywczych, ich znaczenia dla człowieka, a także sposobie ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – najważniejsze substancje
Jakie jednak substancje są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej szczególnie ważne? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla właściwego funkcjonowania organizmu. Są to przede wszystkim minerały, pierwiastki śladowe, witaminy zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, złożone węglowodany, pro i prebiotyki, aminokwasy oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych składników pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.
